white_angel - *** [ szklany firmament ]

Łajt

Chcę być z kamienia,
nie czuć bólu ci cierpienia.
Odrzucać wszelakie marzenia,
nie uczestniczyć w chwilach zdumienia.
Zdeptać zdłudzenia,
nie niszczyć własnego mienia.
Nie dążyć do rozwikłania zagadki mojego istnienia,
nie próbować swego celu wypełnienia.

Być martwym głazem,
życie nie puszcza problemów płazem...

Emereth

Śliczne!No co mam napisać więcej?Znowu nie będę przestrzegała regulaminu...Lubię wiersze z rymami =].

dyta157

Dziewczyno!Wprowadzasz mnie w kompleksy!Ja myślalam sobie,że jednak umiem pisać wiersze...grubo się myliłam,choć jestem zadania,że każdy wiersz jest piękny,który płynie z serca...ale moje wymiękają :/ ;( Niestety.

Łajt

Ojj... Nie mów tak, każdy ma w sobie ukryty talent, który trzeba za wszelką cenę rozwijać. Pracuj nad sobą, a dorównasz mi i jeszcze lepszym osobom niż ja Wink

Edit

"Ludzie mroku"

Ludzie mroku...
Zapatrzeni przed siebie,
bez perspektyw na życie.
Żyją gniewem,
krztuszą się łzami,
upadają bezsilni na kolana.
Nie próbują powstać
sądząc, że życie nie ma sensu.
Zabijają szczęście,
rozwiewają nadzieję,
zmywają namalowany uśmiech.
Wypalają sie od srodka...

A-Adeleida

Och...
W pokoju rozbrzmiewa "In The End" Linkin Park...
Nowa porcja wierszy Mojego Kochanego Aniołka...
I czegóż jeszcze więcej do szczęścia chcieć...?

Tess

Aj, white... No dosłownie nie wiem, co powiedzieć. Wbiłaś mnie w siedzenie wierszem "Chcę być z kamienia". Jestem perfekcyjnie skamieniała.

Łajt

Dziękuję za pochwały... A teraz kolejny wiersz z serii Ludzie Wink

***

Zdeptani jak
robaki
próbują powstać.

Wyśmiani jak
odmieńcy
starają się uratować dobrą opinię.

Niekochani niczym
czarne anioły
szukają w obłokach miłości.

Pożegnani ze
światem
próbują narodzić się na nowo.

Dążą wytrwale
do celu.
Powstaną,
odnajdą nadzieję,
zatrują ( złe) wspomnienia,
odnowią marzenia,
będą szczęśliwi...

"Tylko ludzie wytrwali, skromni, wierzący w siebie, nie owładnięci nienawiścią odnajdą cel i światełko nadziei na jego wypełnienie"
(white_angel-czyli ja...)

I jak się podoba?

Greyhawk

Podoba mi się. Co prawda ja raczej szans na odnalezienie celu nie mam, ale i tak jest fajne ^_^. Pierwsze kilka linijek świetnie opisuje dzisiejsze społeczeństwo, co też jest plusem. Po prostu dobra robota Smile

Tess

Aj... Aniołku, i co ja mam Ci napisać? Że ślicznie? Że pięknie? Ale czymże są Te słowa? Niczym.
To ja po prostu uśmiechnę się... Szczerze. I dopiero to wyrazi wszystko.

Mrau

Zgadzam się z Tess, w 100% Very Happy

11. Nie pisz krótkich postów typu : "Kiedy nowa część?", "", "tak", "super" itd. Post musi mieć conajmniej 7 znaków (w formie 2 zdań)!

Pierwsze upomnienie.

A-Adeleida

Aniołku...
Cóż mam powiedzieć? Powiem, że wierszyk piękny.
"Wierszyk". Za mało powiedziane.
Poezja. Po prostu poezja.
Śliczne.
I nie wiem, co jeszcze.
Bo po prostu odejmuje mowę.
A na dodatek... kimże ja jestem, aby komentować Twoją twórczość?
Ja?
Ta malutka myszka, która czasem spisze na papierze pare słów?
Po prostu dziękuję.
Za to, że wśród tego zgiełku i tłumu odnalazłam szkiełko rozpalone iskierką nadziei.

Łajt

Ty? Malutką, szarą myszką?
Eliz, kochana Ty nie wiesz ile wniosłaś do mojego życia... Nie tylko Ty, ale praktycznie wszyscy, będący tu na Radosnej Twórczości.
Zmieniłam się, dzięki Wam.
Nie żałuję.

Tymczasem kolejny wiersz...

"Teatr"

Ludzie jak marionetki
pociągani za sznurki,
kierowani przez innych.
Zmuszani do pracy,
zabiegani,
próbują uwolnić się z sideł pracoholizmu.
Charują, by zadowolić szefa...
Podnieść jego prestiż...
Korzyści co nie miara.

Lecz co z tym biednym człowiekiem?
Rodzina,
czas wolny,
błogi sen...

Gdzie się podziało to,
co sprawiało radość?
Gdzie ta energia
do życia i pracy?
Gdzie to poczucie własnej wartości?

Ciągłe posyłanie...
Zwykłe zabawki,
po użyciu nadawające się do wyrzucenia.

Czy tak ma być?
Obiecywane kokosy przez
prywaciarzy?
Gdzie one są?
Może palma ich nie zrodziła?

Pozostaje udawanie
dobrego człowieka,
zapewniającego drugiemu dobrobyt...
Zupełnie jak gra w teatrze.

Tycha

No i co ja mam powiedzeć?
Mówiłam Ci już tysiące razy- nie umiem komentować (już zwłaszcza Twoich) wierszy. Po prostu nie mogę znaleźć słów, które by T O opisały.
Twoje wiersze są piękne, uczuciowe... Nie wiem co mam napisać. Bardzo mi się podobają Wink

No i jak ja mam się z nimi równać?

Hitsugaya

Wspaniały wiersz, dobrze napisany... dostrzegłem tu ziarenko prawdy...

Czarne Oszronione Pióro

Aniołku, bardzo mi miło było dostać Twoją prywatna wiadomość. Od razu popędziłam do działu "poezja", ale ja z góry mówię: Nie znam się na tym, przynajmniej tak dobrze jak inni...

Niektóre wiersze są dla mnie napisane "za prosto". Uwielbiam się wczytywać w metafory... Takie małe zboczenie XD
Ale na kolana powalił mnie wiersz "Chcę być z kamienia". Czytałam go trzy razy, za każdym odkrywając coś nowego.
Tak, ten wiersz, to była taka podgrzana czekolada...
Mrah XD

Łajt

Cold... Doczekałam się Twojego komentarza...

Tak, wiem nie używam akurat tak zadowalających metafor...
Może nie umiem? Może nie próbuję ich stworzyć?
Ale... W wierszach zawsze jest jakieś przesłanie...
Cóż, specjalnie dla Ciebie postaram się napisać coś jeszcze lepszego, z większą iloscią metafor...
Postaram się, ale nie obiecuje, że się uda Wink

Kolejne literki tworzące kartkę z brudnopisu...

***

Wejdzie w modę,
kupię
za liche pieniądze
Będę pielęgnować,
zaszczycę ją
swoją obecnością.
Utulę do
snu,
dam prezent.
Znudzi się,
rzucę w kąt,
sprzedam.
Nikt jej nie zechce...
Nikt nie przygarnie
chorej, przeżutej miłości...

________________

***

Niewiarę w siebie zaszczycę nadzieją.
Samotności podaruje duszę towarzystwa.
Kłamstwa otulę korzuchem prawdy.
Bezradności ofiaztuję troszkę pomocy.
Niewiedzy oddam iskrę mądrości.
Smutek owinę kłębkiem szczęścia.
Ból ukoję słowami otuchy.
Niekochanym podam porcję miłości.
Poezji uszyję szalik romantyzmu.

Powoli odchodzę w nicość.
Wielkie serce, jak diament skruszyło się...
Nikt nie zauważył smutku
i cierpienia 'wielkiej' osobowości.

Czarne Oszronione Pióro

A więc znowu Twoja prywatna wiadomość...I jak zwykle popędziłam do działu z poezją...

Ten pierwszy.. hm... mam mieszane uczucia, bo pomimo tego, że naprawdę jest fajny, zgrabny i ma to co wiersz powinien posiadać, to mnie nie tknęło w środku. Nie zamyśliłam sie przy nim, nie przystanęłam, ominęłam niczym wystawę z ładnym, ale nie interesującym mnie towarem.

Drugi... Drugi był lepszy, końcówka mnie zaciekawiła i zmusiła do przemyślen... Bo ile jest takich ludzi?
Wiele, niewiele? Nieważne. Po prostu istnieją...

Tycha

Piękne...Jak zawsze piękne... Zresztą już Ci to mówiłam na gadu Wink

W pierwszym wierszu najbardziej spodobała mi się końcówka... Straciłam na niej kilka dobrych minut bo się zamyśliłam. Przypomniała mi pewną sytuację, która miała duże dla mnie znaczenie.

A drugi wiersz? Czytałam go kilkanaście razy- za każdym razem odkrywałam coś nowego- i wreszcie znalazłam sens.

Kolejny raz pytam- jak ja się mam z Tobą, Aniołku, mierzyć?

krzysiu.mos · Gość

No white_angel co tu mówić PIĘKNE! No to tylko tyle;-) Razz

Gutek

Ci tylko powiem że masz ogromny talent:D I jeden nawet oddaje moje uczucie do pewnej dziewczyny "Nienawiść" Very Happy

Ale tesh niektóre mi sie nie podobały...nie czytała ich do końca bo jeśli wiersz jest za długi lub początek troszke nudny to ludzie nie będą czytać.

04. Proszę o używanie normalnej polszczyzny („już” zamiast „jush”, „kocham” zamiast „koffam” itp.).

Pierwsze upomnienie.

Emereth

Śliczny...Ten drugi...Powalił mnie na kolana.Naprawdę.Cudo.

Łajt

Kolejny wiersz napisany w niezbyt miłej sytuacji Sad

Kompletny dołek... Zresztą, o tym możecie przeczytać w dziale pamiętniki...

Zapłakana...
Tobię smutki
w przestworzach nocy.
Upajam się wonią
wypalającej świecy.
Torturuję myśli,
by zatrzeć katuszy czas.
Zabjam ból,
chcę poczuć błogi stan.

Bezbarwność,
szarość dnia
dobija mnie.
***
Zrozum,
przyjaźń-
herbatnik
zbyt szybko kruszy się.

Pozwól,
nie potrzebujesz mnie...
Ja naprawdę tak bardzo
w nicość odejść chcę!

I jak?

A-Adeleida

Wplotłaś tutaj kilka rymów, co utwierdziło mnie w przekonaniu, że włożyłaś w ten wiersz uczucia.
Metafory i porównania - to coś, co bardzo cenię w wierszach.
Stajesz się znakomitą poetką, White Angel.
Nie dorastam ci do pięt, mimo to nie skończę pisać.
I mam nadzieję, że ty też nie masz takiego zamiaru.
Pozdrawiam, jak zawsze oniemiała, pełna zachwytu i podziwu.
Ad.

Łajt

bez tytułu

Pokryte kurzem marzenia,
nierealne
zostały nadzywczajnie odczyszczone.

Znalazłam farbę
o barwie promiennego uśmiechu,
jestem szczęśliwa...

Gość

" o barwie promiennego uśmiechu"
moim zdaniem najlepsze.
Resztę dałoby sie dopracowac : ))